ممنونیم آتزوری!

نیمه ی پر لیوان یا یا نیمه ی خالی اش؟ این سوال فلسفه ای است که می تواند حد ما برای خوشبینی و بدبینی را مشخص کند، اگرچه در نهایت میزان آب موجود در لیوان تفاوتی نخواهد کرد. آیا شادیم که ایتالیایی عملکردی بسیار قدرتمندانه تر از حد انتظار از خود به نمایش گذاشت، اسپانیا مدافع عنوان قهرمانی را حذف کرد و آلمان قهرمان جهان را تا سرحد مرگ ترساند؟ یا غمگین و کلافه ایم که ایتالیا نتوانست به مرحله ای بالاتر از یک چهارم نهایی برسد؟

به راحتی می تواند هر دو سمت این قضیه را در بحث گرفت، هیچ کس قبل از شروع تورنومنت هیچ انتظاری از این آتزوری نداشت, مفهومی که توسط جیجی بوفون و هم تیمی هایش بعد از هر پیروزی بر آن تاکید می شد. آنها به تازگی از افتضاح جام جهانی 2014 امده بودند و بسیاری از اعضای کلیدی تیم را به خاطر مصدومیت نداشتند، همه انتظار داشتند که در همان دور گروهی ایتالیا حذف شود، اما در عوض آنها به عنوان صدر نشین بالاتر از بلژیک پرادعا، ایرلند و سوئد به دور بعد رفتند. حتی طلسم قدیمی اسپانیا را هم شکستند و 2‐0 و در نمایشی کاملا برتر حذف کردند تا روزنامه های آندلسی را به این اعتراف وا دارند که دوران این اسپانیا به پایان رسیده است.

ما سرانجام ادغام هدفمند بودن و علم تاکتیکی که برای مدت ها ― احتمالا از جام جهانی 2006 ― که از تیم ملی غایب بود مشاهده کردیم. تا قبل از این نشانه هایی دال بر این یکدستی به ندرت مشاهده می شد، احتمالا برای این که کونته برای اولین بار بود که در عرض دو سال اخیر توانسته بود بیشتر از 5 روز پیاپی سر و کله بزند.

فکرش را بکنید که اگر او می توانست با این آتزوری مثل یک باشگاه رفتار کند چه میشد؟ البته، با فوتبال مدرن و اوضاعی که دارد، این اتفاق هرگز نخواهد افتاد. بازیکنان در لیگ های فشرده بسیار مشغول تر ازاین حرف ها هستند تا بتوانند زمان های طولانی در ماموریت بازی های ملی بگذرانند.

حالا، بیایید نیمه ی خالی لیوان را نگاه کنیم، می توانیم اشتباهات کونته که منجر به حذف ایتالیا از یورو 2016 شد را بررسی کنیم، معاندت تاکتیکی، استفاده از قدرت لورنتزو اینسینیه وقتی که دیگر خیلی دیر شده بود و به میدان آوردن زاتزای بی تجربه تنها برای زدن پنالتی، زاتزایی که حتی در ساسولو هم پنالتی های تیمش را نمی زد (آنجا براردی پنالتی زن اصلی تیم است.) ‌ اینکه می دانست دنیله دروسی و تیاگو موتا 100٪ آماده نیستند و با این حال به اندازه ی کافی هافبک با خود نیاورد و در عوض تعداد زیادی وینگر و مهاجم آورد که به ندرت مورد استفاده قرار گرفتند.

یادمان نرود که، ایتالیا آلمان بزرگ را مجبور کرد که به طور کامل سیستم و رویکردش به فوتبال را عوض کند، یواخیم لو که می دانست اگر با سیستم همیشگی اش بازی کند مغلوب تاکتیک کونته خواهد شد، بنابرین بهترین نقشه اش را اجرا و سیستم ایتالیا را آینه کرد و دست به یارگیری نفر به نفر زد. خب با این حساب پیروزی بسیار محتمل می نمود چرا که کیفیت فنی ذاتی بازیکنان هجومی پایین و کونته فاقد نقشه ی دوم بود.

_{^{بهترین واحد دفاعی جهان ، شرم بر رسانه هایی که برای دیدنشان باید نیاز به درخشش در یورو باشد!}}

اما با همه ی این حرف ها، حدود 300 هوادار هنگام بازگشن آتزوری پرافتخار و سربلند از مونپولیه برگشتند.

از کونته ممنونیم، چرا که او حس فداکاری سرکش و مسری را به تیمش آورد، پا به پای تیم شوت زد، تکل زد و دائما سر بازیکنان فریاد می کشید تو گویی خود بین آن هاست. کاپیتان و مربی سابق ما ایتالیا را صیقل زد، و کسانیکه اعتقاد داشت می توانند تا آخرین نفس بجنگند و روحیه ی تیمی بی نظیری را در تورنومنت به نمایش بگذارند.

نمی توانیم خیلی به دنبال مقصر اساسی بگردیم، نمی توانیم به دنبال روحیه ی اشتباه بگردیم، تمام بازیکنانی که درگیر بودند باید به مانند یک قهرمان نام برده شوند، چرا که تک تکشان نه تنها تمام آنچه در توانشان بود، بلکه چیزی بیشتر از آن را به نمایش گذاشتند. نمی توانیم چیزی بیشتر از این بخواهیم.

بدنه ی یوونتوسی ما در انتهای زمین چیزی که ما برای ماه ها می دانستیم را ثابت کردند، آنها به جرئت به خوبی بهترین واحد دفاعی که جهان در عمرش شناخته و یا خواهد شناخت عمل کردند.

از کونته و بچه ها به خاطر اینکه به زندگی ما چنین احساسات، عذاب، غرور و افتخاری دادند، تشکر می کنیم. ما باز هم بوفون را خواهیم دید که سرود ملی ایتالیا را با تمام وجود می خواند، بونوچی را خواهیم دید که پاس های خط کشی شده اش را پشت دفاع ارسال می کند، اما این تیم و این یورو نوع خاصی از بی همتایی در خود داشت که ستایشش را بسیار آسان می کند.

پس ممنونیم آتزوری چرا که تیمی بودی که به جای اینکه در همان بازی دوم دور گروهی کارت تمام شده باشد، به ما حقیقتا باور دادی. این چند هفته، حقیقتا چند هفته ای پر از حادثه بود، اما هفته هایی که باعث شد یک بار دیگر و بعد از سالها به اینکه هوادار این تیم هستیم افتخار کنیم!

^{الهام گرفته شده از 3 مقاله در سایت های JuveFc. com, blackwhitereadallover, FootBall‐Italia}

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: